Prins Werner is om in te kaderen! Aalsters koppel schenkt prachtig aandenken!

              (©Yves & Sarah: mozaïek kader voor Prins Werner)

De Aalsterse carnavalswereld biedt mooi verhalen aan om te vertellen
en ook richting Carnaval 2015 kom je die geregeld tegen op deze blog!

Carnavalaalstkoentje kreeg de unieke kans om de voorbije maanden een project van nabij te mogen opvolgen!
Yves (Van den Berghe) en zijn Sarah (Van Laere)
lieten me geregeld meegenieten van hun onnavolgbare project:
een prachtige mozaïek kader over en voor Prins Werner!

In dit artikeltje vertellen ze hun verhaal:
van idee tot overhandiging...

MAKING OFF

Sarah en Yves:
"Het idee om een kader te maken ontstond vrij kort na de verkiezing, misschien zelfs nog ervoor.
Maar, een kader in de stijl zoals we er we al een paar gemaakt hebben, leek niet te passen bij de toch wel speciale prestatie om een tweede keer prins te worden...
Het probleem was vrij snel dat er teveel goede ideeën waren.
Het was moeilijk kiezen en daarom kozen we er dan ook voor om voor deze keer compleet 'over the top' te gaan en dan maar alles te gebruiken.
En niet voor één kader te gaan, maar voor een soort van mozaïekkader.
Het begon bij het zelf maken van de tekeningen in maart en ze in te kleuren...

Sarah en Yves:
In de centrale kader staat Werner afgebeeld in het kostuum van Dozje als Big Spender uit het liedje ‘Besporingen begot’ . In de linkerhand komt het element van het monopoly-spel terug dat ook in de show werd gebruikt tijdens het tussenstuk. In de rechterhand heeft Dozje wit konijn Floeren als marionet in de hand die in het potje mag roeren, wat ook voorkomt in het liedje ‘Toeren van de Floeren’..."

Sarah en Yves:
"Het middendeel alleen is idioot groot, want het grootste tot hiertoe was een A4 en dit is maar liefst een A3.
Voor het borduren betekent dit om van de contourtekeningen een patroon maken, en dit prikken in het gekozen papier.
Daarna begint dan het eigenlijke borduren.
De A3 borduren was het eerste, maar meteen ook het grootste werk. Dit duurde bijna twee maand aan ongeveer 2 uur per dag."

Sarah en Yves: "De rest van de borduurwerken waren daarmee vergeleken kleine klusjes van een tiental uur (voor het monument, logo Popollekens) tot een twintig uur (logo 14 en pin 94 en de beide karikatuurtjes). 
Als er dan ook nog eens een paar zo vriendelijk zijn om te scheuren en je terug mag herbeginnen... tja, dat brengt gevloek met zich mee natuurlijk."

 Sarah en Yves:
"In de tussentijd werd een klein isomo sceptertje geboren. Ook dit nam met tussenpozen een kleine twee maand in beslag. Alles moet dan ook juist zitten. Foto's uit de juiste hoeken (met als pittig detail dat die fotoshoot mogelijk gemaakt werd door Werner zelf, al had hij natuurlijk geen idee waar die foto's moesten voor dienen). Dan de isomo snijden, op elkaar passen, bewerken met houtlijm, verven in de juiste kleuren... En toen dat allemaal klaar was, een heuse zoektocht om de juiste parels te vinden."

Sarah en Yves:
"Dit op zich is al een heel werk, om de juiste dingen samen te zoeken en alles samen in zijn definitieve vorm te gieten.
Eenmaal deze klaar begint het uitwerken hiervan.
Het werken met isomo is niet nieuw, maar wel om het te combineren met borduurwerk.
Het werken met glasverf was dan wel een nieuwe, te ontdekken techniek..."

Sarah en Yves:
"Drie kadertjes zijn bewerkt met glasverf: het logo en de twee datums waarop Werner tot prins verkozen werd.
Oorspronkelijk was het de bedoeling dit te graveren in glas. Een mooi idee, maar helaas bleek dit net iets te lastig als je dit niet gewend bent. Jammer en vervelend, want ineens moest er een alternatief gevonden worden. 

De schikking lag toen al vast, kaders weglaten was geen oplossing... 
Gelukkig was er toen het geniale idee om glasverf te gebruiken en dit gaf toch wel een aardig resultaat. 
Toen was het nog zoeken naar gepaste achtergrond kleurtjes, maar ook deze werden uiteindelijk gekozen en goed bevonden."

Sarah en Yves:
"De oplettende lezer heeft nu natuurlijk al gemerkt dat het logo er twee keer inzit. dat is het resultaat van allebei het logo te willen uitwerken en allebei het kopje door te drijven.
Echter, de twee technieken en de verschillende kleuren, zorgen voor een speciaal resultaat.

De hoofding is dan weer een combinatie van technieken.
Het logo van de garde is deels geborduurd, deels gemaakt in isomo. een verrassende combinatie.
Ook hier is het resultaat niet wat we oorspronkelijk in gedachten hadden. 
Maar zo een groot project vraagt ook om telkens bijsturen en aanpassen."

Sarah en Yves:
"Dan volgde de zoektocht naar twee foto's.
Die van '14 was makkelijk genoeg. Tegenwoordig wordt je doodgeknuppeld met foto's.
Een foto vinden van '94 was een waar huzarenstukje, en dan nog niet helemaal wat we in gedachten hadden.
Maar ja, foto's vragen aan mensen, betekent moeten vertellen waarom je ze nodig hebt.
En als je dan liefst zo weinig mogelijk mensen op voorhand inlicht, dan is het soms roeien met de gevonden riemen. Toch valt het resultaat ook hier mee..."

Sarah en Yves:
"Toen moest alles nog in elkaar. Na verf die niet wilde houden en lijm die niet wilde kleven besloot de ketting aan de achterkant het ook nog te begeven.
Maar, gelukkig is er voor elk probleem een oplossing en raakte de kader toch tijdig helemaal in elkaar."

OVERHANDIGING

Sarah en Yves:
"Het resultaat was best aardig en gelukkig vond ook onze prins het mooi genoeg om het te willen adopteren. En zo ging ons grootste projectje na 9 maanden andere oorden opzoeken.

Je moet een beetje gek zijn om er aan te beginnen. En je maakt zoiets uiteraard niet zomaar voor iedereen. Uren aan zoiets werken kan enkel als je de persoon voor wie het bedoeld is voor ogen kan houden en zeker weten dat die al dat werk meer dan waard is...
Laat ons zeggen dat we allebei superfier zijn! "

De verdeling van de werken:
Yves: tekeningen, glasverf, isomowerken, schikking en ineen puzzelen van de kader
Sarah: schikking van de kader, borduren

Sarah en Yves:
"Misschien komt er nog een vervolg in 2020??"

Artikel met dank aan: 
Yves (Van den Berghe) en zijn Sarah (Van Laere)