DING DONG GUYKEN 'IN PENSIOEN'/MAAR NOG STEEDS (MEER DAN) ACTIEF!
Guy Walgraef blijft beschikbaar als 'mentor' van de stadsgidsen en kreeg de titel van 'ere-toezichter'!
Guy blikt met ons terug en... kijkt vooruit!
"Ik maakte van mijn hobby mijn beroep!
Mijn werk bij de reinigingsdienst deed ik heel graag, maar de kans om als Toezichter van de Carnavalswerkhallen aan de slag te gaan mocht ik niet laten liggen.
Vaderken Etienne ging in 2013 op pensioen en dat was het uitgelezen moment: ik werd gekozen uit een aantal kandidaten en mocht starten op deze prachtige locatie...
Hier 'leeft' carnaval, hier bouwt men de stoet, vanaf het eerste gelaste 'baarken' tot de afwerking van een gigantische Oilsjterse wagen.
Hier komen mensen samen voor hun hobby, ze zijn even uit de dagelijkse sleur. Ik heet ze graag welkom in deze creatieve omgeving.
Carnaval is een soort magie: het verbindt mensen, het maakt vriendschappen, het zorgt voor samenhorigheid en vooral positiviteit!
Toezichter is veel meer dan enkel de poorten open en dicht doen!
In de eerste plaats is de 'veiligheid' het allerbelangrijkste.
Maar ik probeer(de) in mijn job steeds uit te gaan van één belangrijke wijsheid: wees 'streng als het moet, mild als het kan!'...
Dit was één van de éérste zinnen die ik ook doorgaf aan mijn professionele opvolger, Jeroen Cami."
• Guy met zijn opvolger Jeroen:
"Ik kreeg de trofee van 'Eretoezichter' als pensioencadeau, dat gaf een énorme voldoening, maar ik blijf me actief en vrijwillig inzetten!
Zo geef ik een praktische opleiding aan de stadsgidsen, nadat ze al kennis vergaarden over de geschiedenis van ons volksfeest.
Maar dé grootste ervaring voor de bezoeker is toch wel om onze unieke Carnavalswerkhallen te ontdekken, hét kloppend hart van Aalst Carnaval.
Vaak beseffen we als Oilsjteneers véél te weinig hoe 'grosj en fier' we daarop mogen zijn.
Dit hébben ze elders niet en het is op élk moment van het jaar de moeite waard om er te vertoeven.
Wanneer men zoals nu in de opbouwfase zit, zou je denken dat er nog niet zoveel te zien valt...
Tot je al die verbaasde blikken ziet van mensen die zich Aalst Carnaval énkel konden voorstellen van die 2 minuten op het journaal. De monden vallen open, want de 'koppen spreken', de poppen zijn groots als kunstwerken, de thema's hier en daar al herkenbaar..."
• Donderdag 2 juni: Guy verwelkomt de bezoekers
Guy:
"Meestal leid ik de rondleidingen kort in en nemen de gidsen het daarna over.
Ik zou uren gepassioneerd kunnen vertellen over carnaval en ik ben blij dat nu ook de gidsen geen vraag meer onbeantwoord laten.
Vanuit alle streken komt men naar de werkhallen.
Vroeger was dit énkel een succes de korte periode voor carnaval, maar kijk vandaag (donderdag 2 juni) komen 2 grote groepen langs, waarvoor ik de poorten van carnaval létterlijk openzet!
Soms krijgen we 100 of méér mensen op visite en dan is er maar één doel: iederéén met een goed en positief gevoel over carnaval naar huis laten gaan.
Persoonlijk ben ik TROTS op wat we met dit team (de stad, dienst Toerisme met de gidsen en de Toezichters) bereikt hebben, DIT is pas écht citymarketing!!
Daarvoor moet ik ook mijn voorgangers Etienne en vooral Paroi bedanken, zij zagen er potentieel in en sindsdien bloeit het en groeit het alleen maar."
• Donderdag 2 juni: Guy laat het woord over aan de gidsen
"Dé ideale formule om carnaval te 'verkopen'?!
Er stáán voor 'mijn kinjeren', ook in moeilijke tijden.
We kregen (inter)nationale camerateams over de vloer na de gebeurtenissen van 2019.
Perslui kwamen aan met de openingszin 'toon eens waar DIE koppen staan'...
Want de media koos voor sensatie, wij voor duiding: het plaatsen van de thema's binnen het 'carnavaleske', los van maatschappelijke commotie.
Nadat we hen éérst het totaalplaatje lieten zien, hadden velen een ander beeld over de betekenis van die karikaturen.
Zelfs mensen die vooringenomen zijn en de grootste clichébeelden hebben, voor ze onze hallen binnenstapten, konden we vaak een realistischer beeld bijbrengen.
Daarom doe ik dit, want Aalst Carnaval kun je niet uitleggen, je moet het zien (én liefst ook beleven) om het te begrijpen."
• Donderdag 2 juni: Guy neemt zijn fiets, want àlle poorten gaan open
Guy:
"Kreeg ik carnaval met de paplepel mee?
Dat ga ik niet zeggen, maar mijn ouders lieten me toch toe om van kleins af aan met carnaval bezig te zijn.
Ik mocht de stoet zien, op school was vastelauved een belevenis en als 'jong manneke' ontwierp ik zelf mijn kostuum.
Op mijn zesde (!) schreef ik mijn eerste liedje.
En dat liedjes schrijven (en zingen) is ook gebleven.
Ik heb een groot hart voor carnaval en al wat erbij komt kijken, ook voor het verleden van dit feest en dus mogen de carnavalisten die gestorven zijn nooit vergeten worden!
Zo ontwierp en creëerde ik met Bart Jansegers het herdenkingsmonument op het kerkhof."
• Het herdenkingsmonument omvat de driedaagse in één beeld:
Guy:
"Wat ik in het begin van mijn carrière als toezichter ondervond, was dat 'leren uitslapen' heel belangrijk is.
Ik was een ochtendmens en begon eraan om 5 uur, dat werd meteen 12 uur later. Want voor 17u (behalve dichtbij carnaval), waren de Werkhallen nooit open.
Tenzij zoals vandaag, als er rondleidingen zijn...
Het leukste was de 'verwelkoming' bij aanvang van de job: ik kreeg een warm onthaal van de carnavalisten en dat is toch wel een grote motivatie om erin te vliegen.
We doen het tenslotte ook allemaal voor 'ons carnaval'..."
• Donderdag 2 juni: Guy is een gepassioneerde verteller!
Tenslotte nog dit: weet jij welke JOBS die van 'de Toezichter' allemaal omvat?
Hou je vast...
Wij zijn geen brandweermannen, maar als het brand, verwacht men dat wij eerst blussen om erger te voorkomen.
We zijn geen verplegers, maar toch verzorgen we carnavalisten met kleine verwondingen.
We zijn geen poetsvrouwen (of -mannen), en toch reinigen we de toiletten (al zou daarvoor meer respect mogen zijn, het sanitair gedeelte kreeg een opknapbeurt...).
We zijn geen loodgieters, maar als er een putje verstopt is, is het onze taak te bekijken of we het zelf niet kunnen herstellen.
We zijn geen elektriciens, maar als er ergens een 'panne' is, proberen we te achterhalen wat de oorzaak is.
We zijn geen gediplomeerde gidsen, maar toch helpen we graag bij rondleidingen!
En weet je, we doen die job(s) met véél plezier!
Ik vergeet nog de belangrijkste taak: we zijn geen vrederechters, maar toch verzoenen we groepen en mensen bij conflictjes.
Veel blijft gelukkig binnenskamers, zodat het niet escaleert.
Het 'aanvoelen' van wat leeft in die unieke carnavalswereld, da's nóg belangrijker dan eens 'een poort open en dicht doen'!
De Toezichter moet 'toe zien': op jouw veiligheid, jouw hobby en hij kent 'zèn kinjeren' als unieke personen, waarvoor hij door het vuur zou gaan.
Want mensenkennis is essentieel voor deze prachtige job.
Dat allemaal wens ik mijn opvolger Jeroen van harte toe!!
Ik zal eveneens mijn steentje blijven bijdragen als (hopelijk) op 19 februari 2023 de wagens buiten rijden voor de 93e stoet, ze mogen op me rekenen!
....Enje diensjtmeidediejlink..."
DING DONG...
Dag brave jonges en maskes
• Guy met zijn opvolger Jeroen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten