In deze vierenvijftigste aflevering van het zevende seizoen 'Terugblik / Vooruitblik', blijft het concept hetzelfde!
Een vlot gesprekje met een groep over het wel en wee tijdens het vorige carnavalsjaar en een vooruitblik naar de volgende editie...
Twee eenvoudige vragen:
1) Hoe kijk je terug op 2020?
2) Welke weg stippel je uit richting 2021/2022?
• Stoetclipje:
'Gelèk as vroeger!'
Interview met Evy!
"Voor ons eerste jaar is alles vlot verlopen.
Omdat we ook maar vrij laat wisten dat we als AKV mochten deelnemen én gezien de lange zoektocht naar een hangaar, konden we uiteindelijk pas rond oktober beginnen. Met 'beginnen' bedoel ik letterlijk 'vanaf nul': onderstel, trekker, materialen en niet te vergeten... budget.
Uiteindelijk viel alles wel in de plooi. We zijn tijdens het bouwen van de wagen op een paar kleine tegenslagen gebotst, maar we konden dit zo goed als mogelijk rechttrekken.
Om een voorbeeld te geven: de uilen, die tussen de dansers 'liepen' én het publiek opzochten tijdens de stoet, waren pas LAST MINUTE af."
Evy:
"Een geluk dat we veel ervaring in de groep hebben en over mensen beschikken die niet bang zijn om een nachtje door te werken.
Ook bij het kostuum gebeurde een kleine misrekening, waardoor de hoeden pas klaar waren om 6 uur zondagochtend...
Toen beslisten we om een muts te voorzien als alternatief voor de begeleiders.
Dat was wel even stressen, maar iedereen bleef om te helpen, dat is een teken dat de samenhorigheid en de sfeer in de groep zeer goed waren.
Het was inderdaad 'gelek as vroeger'!
Hadden we iets aan de wagen kunnen veranderen, dan zouden we dit zéker nog gedaan hebben.
De zandloper was niet helemaal uitgewerkt zoals voorzien, maar desondanks waren we trots op het eindresultaat. Want echt ALLES was zélf gemaakt: de wagen én het kostuum! Als eerstejaarsgroep kan dat toch wel tellen."
Evy:
"Hoe carnaval zelf was?
De storm heeft wat roet in het eten gegooid, maar dit was voor iedereen zo.
Aangezien wij het 'gelek as vroeger' deden (lassen, plekken, plooien), waren onze poppen natuurlijk iets minder bestand tegen dit rotweer.
Toen we naar de vorming reden, werd al vlug duidelijk dat geplakte papiertjes heel snel los zouden komen. We hadden ook speciaal in de hoogte gewerkt, maar omdat het onveilig was door de rukwinden, moesten we 2 uilen thuislaten"
Evy:
"Ons verhaal was inderdaad af!
De wagen, het kostuum, het stoetliedje... Werkelijk alles klopte.
Wij hadden het geluk dat we als eerste liepen, waardoor we eigenlijk een vrij 'normale' stoet beleefden, zonder veel extra porties hemelwater.
Bij ons is die stoet écht genieten, met een spontane lach op ons gezicht.
Ook al gaan we al jaren mee, deze stoet was voor ons toch net iets specialer, want nu was écht alles van 'ons': van het idee tot de uitwerking!
We kregen tijdens en na de stoet van heel veel mensen superleuke commentaren en dat gaf ons een boost (en de bevestiging dat we goed bezig zijn).
Iedere jaar als we van de Grote Markt komen, dan stoppen we even in de Pontstraat om een kreet te slaken en pakken elkaar eens goed vast te pakken! Dit jaar was het niet anders, met het enige verschil dat er veel meer tranen bij waren. Geen tranen van verdriet, maar van blijdschap en fierheid!"
Evy:
"Zijn we tevreden over de uitslag? Ja en nee…
Als nieuwe groep én stoetopener, wisten we dat we niet heel hoog gingen eindigen. Ons doel was vooral te laten zien dat je met een andere manier van bouwen, toch een mooi concept kunt brengen.
Je merkt wel aan de jurering, dat 'gelek as vroeger' bouwen vaak niet werd begrepen of geapprecieerd.
Zo stonden we ergens stil en hoorden een vrouw zeggen: "waauw, tof kostuum, leuke dans, maar jammer dat hun wagen niet afgewerkt is. Die hadden waarschijnlijk te weinig tijd of geld."
En dan dachten wij van, "euh nee dit IS ons concept!" Daaraan merk je wel dat velen alléén maar oog hebben voor 'mastodonten van isomowagens'. Het was jammer om zo'n kritiek te horen.
De 'Duurzaamheidsprijs' en de 'Groene prijs', daar hebben we echt naar toe gewerkt! We wisten dat we niet hoog zouden scoren als nieuwe groep, dus hebben we ons uiterst best gedaan om die (extra) prijzen in de wacht te slepen en dat is ons ook gelukt! Voor ons betekende het meteen ook extra budget."
Evy:
"In de periode tussen carnaval 2020 en de (lange) weg naar carnaval 2022, waren er weinig opties om iets te organiseren en centjes binnen te halen.
Het werd ons allemaal niet eenvoudig gemaakt.
Na Carnaval, toen corona uitbrak, hebben wij echt wel diepe waters doorzwommen.
We waren opgestart met 'eigen middelen', dus financieel was het voor ons heel moeilijk.
Enkel de hutsepotverkoop ging nog door en zelfs dat was kantje boordje, want in sommige gemeenten mochten verenigingen toen al niet meer aan huis leveren."
Evy:
"Aangezien wij niet in de carnavalswerkhallen staan, bleef onze maandelijkse huurprijs van de hangaar doorlopen.
Alle activiteiten waar we normaal gezien op rekenden, werden geschrapt.
We sloegen er ons door, mede dankzij de samenwerking met de dekenij van Aalst. Wij mochten soms als 'Sjarel' door de stad lopen tijdens koop(zon)dagen. (N.v.d.r. 'Sjarels' zijn 'stadsbodes' die de mensen begroeten en animatie verzorgen in de winkelstraten. Ze delen ook geschenkjes uit).
Dit bracht wel iets op, net als de beslissing van de stad Aalst om de groepen een 'gemiddeld prijzengeld' te geven."
• Foto: Rutger Lievens:
Evy:
"Wat we wel jammer vonden, is het feit dat verenigingen die getroffen werden door de gevolgen van corona, een dossier konden opmaken om een extra financieel duwtje in de rug te krijgen.
Wij hebben dit dossier volledig opgemaakt en ook voldoende gestaafd, maar helaas kregen we geen tegemoetkoming.
De uitleg was dat men al het 'prijzengeld' aan de carnavalsgroepen gaf en dat DIT voor die categorie verenigingen 'dé financiële compensatie' was."
Evy:
"Ik denk dat er een groot verschil is tussen een groep die in de werkhallen staat en geen standplaats moet betalen gedurende een vol jaar, of een groep die buiten Aalst staat en maandelijks toch die zware kosten heeft. Wij beseffen dat we hier enerzijds zelf voor kozen, maar anderzijds voelt het onfair aan.
Ter compensatie heeft de stad Aalst uiteindelijk ook voor ons 1 maand huur betaald, maar dit was slechts een druppel op een hete plaat.
We zijn verdomd fier dat we deze periode doorstonden!
Wil je ons steunen? In de toekomst staat onze hutsepotverkoop nog gepland, net als een 'extra activiteit', maar hierover hoor je ten gepaste tijde meer.
De groepssfeer zit nog steeds goed!
Tijdens corona hielden we vooral contact met elkaar via chat of deden we een wandeltocht,… Of we zagen elkaar als 'Sjarel', maar dat was eigenlijk 'werktijd'.
Een geluk dat er online heel veel mogelijk is. Aangezien wij ook hechte vrienden zijn buiten onze carnavalsgroep, was het voor ons niet moeilijk om regelmatig contact te houden."
Evy:
"Iedereen kijkt er naar uit om terug te starten.
Extra leden zoeken we niet, maar figuranten mogen er nog altijd bijkomen!
Tijdens carnaval zelf kregen we al een aantal ideeën voor ons volgende thema. Mede 'dankzij' corona hadden we veel tijd voor opzoekingswerk. Een maand of 2 geleden zaten we op een dag samen te kletsen en door verhalen te vertellen, kwam er plots 'iets' naar boven en 'DAT' werd ons nieuwe thema!
Aangezien wij zonder isomo werkten, konden we van de vorige wagen helaas niks verkopen.
Die wagen is helemaal afgebroken, we hebben ook reeds enkele poppen op de kop kunnen tikken, dus zijn we klaar om te starten!
De mannen begonnen met de eerste laswerken en de vrouwen komen binnenkort samen voor het proefkostuum.
We zien het zeker en vast zitten om er terug in te vliegen! Net als in ons eerste jaar willen we het plaatje doen kloppen!"
"Het thema voor 2022 ligt ons nauw aan het hart en we kijken allemaal enorm uit naar vastelauved.
Het grappige is, dat er bij ons altijd iets fout loopt. Maar, het belangrijkste is dat we élk probleem opgelost krijgen, vaak met tranen ... van het lachen natuurlijk!
Groeten van AKV Nieje!"
• Reportage: ©Carnavalaalstkoentje i.s.m. AKV Nieje
• Foto's: ©Cris De Wolf, ©Bjorn Van Ryckegehem, ©Patrick De Boeck, ©Niky De Wever & ©Carnavalaalstkoentje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten